Korkuyorum Şiiri - Ahmet Gürcü

Korkularım vardı hep sana yarım kalmaktan
Rüzgarlar okşardı saçını
Rüzgarlarıkıskanmışlığım vardı içimde
Dokunsa bir el sana
İsyanlar kopardı içimde
Nefesin karışınca nefesime
Bir telaş sarardı beni o an
Yine siler başa dönerdim korkumdan
Hızlı kalp atışlarını dinledikçe
Hep sana yarım kalmaktan korkardım
Zaten korkağın biriydim
Seni bulmuşken tekrar kayıp etmekten korkardım
Sevilmek sevmekten korkardım
Sarılınca sana
Alışıktım uzaktan sevmelere
İşte yine nüksetti bu günlerde
Korkuyorum sana yarım kalmaktan
Şimdilerde sen kirpiklerini ok eyledin bana
Gülümserken dudak altından gözlerinin karası
Dudakların titriyor aşka davet ederken
Sesin kaçmasın geriye
Bırak ellerini ulaşsın ulaşmak istediği yere
Anlatma bana korkuları
İçimdeki isyan uyanmasın yeniden
Seni her düşündüğümde
Sana yarım kalmaktan korkarım
Sendeki ben geliyor aklıma
Mesafe denen şey
Seninlen bana göre değil
Uzatsan elini elime değeceğini bilirim
Bir adı olurmu bunun
Ama ben korkuyorum
Tamamı bana aitken sen
Sana yarım kalmaktan korkuyorum
Halbuki en çok ben istemiştim seni
Nice zamanlar beklemiştim biliyorum
Kuşkulu bir dillen belki sorgulayacaksın beni
Ve bende senin bana değilmiydi gelişin
Diyeceğim
Arzuları, o büyüyü belki hep ben sunacağım
Sende korkuyorsun eminim
Seni sen olmaktan çıkarmamdan
Her istediğimde seni bir sigara çıkarır yakar gibi
Hep yanımda yanı başımda olmanı isterim
Korkusu mevcut sende
Benim arzu taleplerimin
Amaaaaa…
Bende korkuyorum ….
Sana yarım kalmaktan be güzelim…