Korkuyorum... Şiiri - Sermin Okyay

Sanki bir uçurumun kenarındayım bir adım atsam binlerce metre yükseklikten düşecekmişim gibi
Sanki bir volkanım patlamaya hazır
Lavlarımla dörtbir yanı kasıp kavurmak için,
Sanki küçük bir çocuğum annesinin arkasından ağlayan gözleri yaşlı,
Sanki ben ben değilim bu eller,bu kollar bu yürek bana yabancı
Duygularım bir çağlayanın çılgın suları gibi coşkun
ama öyle deliler gibi her bulduğu yöne akmamalı
Bir an yanıbaşımda içimde bir kalp gibi atan seni
diğer yanda; milyonlarca kilometre uzaktaymışsın gibi bir his kaplıyor içimi
Beni sana yakınmı seni bana uzakmı buluyorum çözemiyorum
Anlatabilsem içime sığdıramadıklarımı
Sen sığdırabilecekmisin bilemiyorum
Adı itiraf etmekse bunun
Açıkcası ben seni sevmekten korkuyorum

Sermin Okyay
20.06.2003