Bu geceler bir garip.
Sanki her biri, bir önceki ile aynı.
Ne tadı değişiyor, ne kendisi.
Hoş ya bende değişmiyorum,
Ya da belki de korkuyorum.
Yalnızlığın buruk hüznü gidecek diye,
Çok korkuyorum.
Elbette korkuyorum her insan gibi,
Kalmaktan, gitmekten
Muhakkak ki ölümden,
Korkuyorum.
Ama en çok,
Yalnız ölmekten.
Korkuyorum.
Kayıt Tarihi : 17.2.2022 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!