Korkuyorum Şiiri - Gülgün Solmaz

Bir mızrak gibi saplanmış
Yüreğime çaresizliğim
Acılar içindeki kıvranışım
Dile gelip konuşsa şu yüreğim
Geceler boyu süren
Sessizliğimi bozan
Benim içimi için için kemiren
Bir kurt misali
Düşüncelerimde bile bende uzaklaştığını
Gören gözlerim
Hisseden şu yüreğim
Gecenin karanlığına inat
Sana sığınan bedenim
Uçsuz bucaksız bir umuda
Yelken açan hayallerim
Şimdi bir bir yok olan umutlarım
İçimde sanki bir şeyler koparıyor
Canım yanıyor,çok acıyor
Kapkaranlık bir korku içimi kaplıyor
Yarınlarımı
Umutsuzca bir bekleyiş sarmış
Korkuyorum…

Arkamda akacak bir gözyaşı
Sevdiklerime bırakacak hep bir acı kalmış
Bir ben kalmışım
Bendeki seni görmeyen
Bir sen kalmışsın
İçimdeki acıyı çözemeyen
Benle sen birbirine karışmış
Kördüğüm gibi bağlanmış
Çözülmüyor
Sanki kangren olmuş bütün düşüncelerim
Kesip atmak mümkün olmuyor
Silebilsem,
Çıkarıp atabilsem içimdeki acıyı
Kapatabilsem tüm yaralarımı
Kurtulmak için çırpınışlarımı
Beklide bu son çarelerim
Son arzularım
Yok olurken bir bir umutlarım
Yeni doğan günle birlikte
Yeni umutlarda doğar mı acaba bana
Oysa ben şimdi
Hayallerimden bile
Çok korkuyorum..

02.10 Pazar
18.09.2011/Salihli