Korkuyorum Şiiri - Fyz Krbg

Korkuyorum küçük ellerini tutmaktan
sanki avuçlarıma ekilmiş topraktaki son fidan
ya biraz fazla sıkarsam da ellerimi
korkarım o fidanı gününce önce budamaktan

korkuyorum saçlarını toplamandan
sanki güneşin üstüne örtülmüş bir demet papatyadan
ya kırarsa tek bir salkımını
koruyamazsam seni o şer rüzgardan

korkuyorum seni bekleyememekten
ya biraz erken gelirsen
içimde seni bekleyen sana saklı o çocuğun
en heyecan dolu anını yitirirsem

sensizlik yüküm
kendimi en keskin adımsız yollara sürdüğüm
senin olduğun bir yer dışında herhangi bir yerde sürgün
anladım aslında ben sana esirken özgürdüm
keşke korkabilsem yeniden
korkacağım hiçbişi kalmamışken