Korkuyorum Şiiri - Ender Günçelik

Düşüyor, düşerken üşüyor yüreğim
Hasret dolu tapınakların çanları
Martıların umut toplaması denizlerden
Günler hep gidiyor geriye, özlüyor kalbim

Güzeldik biz, sen veya ben değil
Aynı sıfatlarla kurulunca cümlelerimiz
Noktalarsız ve ünlemsiz sorularımızda
Yaşamayı isterken ne oldu da bize, geldik bu güne

İçimin uçurumlarından gelen tınılarda
Seninde özlemlerinin çarpıntıları var
Ne kadar unutmuş olmayı istesen de
Hissettiriyorsun bir serçe kanadında, hala sevdiğini

Dön demeyi son defasında, tek bir defa
İstesem de uyandıramıyorum titrekliğini
Açılacak biliyorum tüm pencereleri ruhunun
Bir merhabadan yoksun büyüyorum, gelmeye korkuyorum…