Gece çöktüğünde yalnızlıktan korkuyorum
karanlığın, penceremden bakışını görmekten,
yıldırımların, her çakışında yatakta büzülmekten,
korku anında Allah'a yakarışı unutmaktan korkuyorum
bir gün sahipsiz kuytu bir köşede ölmekten,
ateşler içinde yanarken ya da nefessizken,
uzanacak bir ele hasret gitmekten korkuyorum.
birine bağlanmaktan, yolunu gözlemekten,
telefon başında, pencerede, beklemekten
karanlık sokaklarda aranmaktan korkuyorum
sevdiklerimden birini, kaybetmekten korkuyorum
sevdiğimi yitirmekten değil
sevgisini kaybetmekten korkuyorum.
Kayıt Tarihi : 15.10.2002 18:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel şiirlerinizi bizlerle paylaştığın için pek çok arkadaşım gibi ben de kendimi şanslı hissediyorum.Teşekkürler.inşallah kalemini boyası hiç bitmez.merak ediyorum NFK dan etkilendiniz mi? (etkilenmemek nemümkün)ben de onun şiirlerini okurken kendimi uzak, bilmediğim bir şehirde, ucuz bir otelin odasında yalnızlığını görüyorum.
saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (2)