Ben kimim diye sordum?
Ben bir köylü kızı
Ben okumuş ama;
Hep bir köylü kızı
O yumuşacık yüreğinden
Sevgiden başka bir şey bulunmayan
Ben ki;
Gülünce kahkahalari,yeri göğü inleten
Benki;
Karşımdakine kendimden çok değer veren
Ben;
Sizlere ulaşmaga çalışan,
Çalıştıkça hep demir kütleleriyle karşılaşan
Balyoz gibi,
Kafama indi umursamadıklarınız
Hergün gerçek ve bencil yüzünüzü gördükçe;
İçimde bulunan en son sevgi kırıntılarını verirken
İlk defa korktum.
Ben burada
Bu yabanci ülkede
Yabancılarda değilde,
Kendi milletimde,
Kendi dilimde olan
Yabancılardan;
Sizlerden korkuyorum
İçimde bulunan bütün sevgi kırıntılarının
Tükendiğini hissediyorum
Ayakta duracak gücüm yok
Düştüm, düşeceğim
Olmaz diyor bir ses dayanmalısın! ..
Çarpışıyor yüreğimle beynim
Sizleri seviyorum
Sanki canımda bir parça gibisiniz
Yüreğim kan ağlıyor
Kafamda çelişkiler
Çesitli yüzler görüyorum
Dost bildiğim
En zor anımda
Yanımda kimse yok
Sanki hep bir sıfır noktasındayım
Insanlık diye nutuk atanlar;
Kaçıyor arkasına bakmadan,
Yada;
Acımdan zevk alır gibi seyrediyor...
Ben hala kendimle boğuşuyorum
Bana acı veren sizleri
Yüreğimde çıkarmağa çalışıyorum
Düşünüyorum.....
Sizlerden uzağa
Uzağa gitmek istiyorum
Gitsemde neye yarar
Her an beynimde benimle berabersiniz.
Bad Hersfeld, 15.12.1996
Zeynep ŞekerciKayıt Tarihi : 13.5.2007 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gurbetin acı yüzünün, doğal anlatımı. Süslemesiz, pınardan akan su gibi doğal. Kocaman alkışlar. 10
Almanya'da yaşayanlar, bülbülü altın kafese koymuşlar, ille de vatanım demiş misali.
En sevdiğim mısralar:
Ben hala kendimle bogusuyorum
Bana aci veren sizleri
Yüregimde cikarmaga calisiyorum
Düsünüyorum.....
Sizlerden uzaga
Uzaga gitmek istiyorum
Gitsemde neye yarar
Her an beynimde benimle berabersiniz.
Gözlerinizden ışık, dudaklarınızdan tebessüm eksik olmasın.
Gurbete selam...
Saygılar...
Ne Türk, ne Alman, hani derler ya ne İsa'ya ne Musa'ya yaranamamış diye. Öyle işte. Almanya'da yaşamak çok zor olsa gerek, kendi milletinden olanlarla bile anlaşamamak ne kadar acı. Ve bunu açık yüreklilikle yazabilmek te insanın kendisiyle yüzleşebilmesi. Kutlarım.
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (2)