Öyle boynun bükük durma…
Dokunsan ağlayacak,
Öksüz çocuklar gibi oluyorsun…
Oysa anan baban var. Kardeşlerin…
Hem benim gibi,
Gurbette de değilsin…
Evin barkın var.
Yemeğin sıcak.
Niye konuşmuyorsun?
Ne zaman…
Birlikte olsak gözün hep arkada,
Bizi…
İzlerler mi diyorsun?
Amcan falan…
Belki de,
Kim bilir başına bela oluyorum.
Belki…Belki beni sevmiyorsun
Ama öyle buğulu bakma ağladı ağlayarak…
Soru işaretleri yürüyor beynime…
Sanki…Sanki bir şeylere karar veriyorsun,
Bir şeyler söylesene
Şarkılar mırıldan hiç olmazsa ıslık çal.
Susma!
Ne olursun susma…
Korkuyorum! ...
(10.12.1975)
Veysel ÇelikerKayıt Tarihi : 23.12.2006 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!