Korkuyorum Şiiri - Ömer Temel

Korkuyorum, yüreğimi darlandıran,
Korkularımdan.
Karnıma sancılar sokan,
Uykularımda boğazıma oturan,
Korkuyorum, korkulu korkularımdan.

Aslında,korkmuyorum;
Arslanlardan,
Timsahlardan,
Gergedanlardan.
Korkmuyorum;
Yanardağlardan,
Yağmurlardan,
Bilmem kaçbin voltluk,
Yıldırımlardan.
Korkmuyorum;
Üstüme bütün dağları yıkacak,
Heyelanlardan.
Ve korkmuyorum;
Katillerden,
Gafillerden,
Gangesterlerden,
Korkmuyorum,hemde hiç;
Namussuzlardan,
Onursuzlardan,
Hükümdarlardan,

Ama genede korkuyorum;
Beni iki kat eden,
Boğazımı düğümleyen,
Korkularımdan.
Korkuyorum;
Ta yaratılıştan bende olan,
Duygularımdan.
Korkuyorum;
Ayrılıklardan,
Vefasızlardan,
İnsan pazarından.
Elimde değil, korkuyorum;
İki yüzlü dostlarımdan,
Tıka nefes koşan sevdalarımdan.
Ve,
Çok korkuyorum;
Hiç yoktan arkamdan,
Vurulmaktan.
Kısaca,korkuyorum;
Onursuz yaşayanlarla,yaşamaktan.

Kimse benin gibi değil herhalde! ?
Korkuyor herkes korkmaması gerekenden,
Ve korkmuyor en korkulası gerçeklerden.

Bir gerçek varki,
İşte ondan hiç korkmuyorum;
Hatta seviyor ve bazan özlüyorum.
Korkmuyorum;
İşte o, muhteşem sondan,
Üç beş tane vefalı dost,
Teneşir ve tabuttan.

05.11.2006