Korkuyorum Şiiri - Fazıl Özen

Rüzgârın sürüklediği yaprağım
An gelir diner, süzülürüm sandım
Yanıldım, bulutta asılı kaldım

Suyun önüne kattığı toprağım
An gelir durur, durulurum sandım
Yanıldım, balçıkta bulanık kaldım

Toprağa yeni kavuşmuş tohumum
An gelir besler, çimlenirim sandım
Yanıldım, ormanda aç, susuz kaldım

Ateş ortasında kalmış fidanım
An gelir söner, göveririm sandım
Yanıldım, korlarda büsbütün yandım

Rüzgar diner, su durulur
Toprak can verir, ateş söner sandım
Hep yanıldım, hep yanıldım …

Ne rüzgar dindi
Ne su duruldu
Ne toprak can verdi
Ne de ateş söndü

Fırtınalar, yağmurlar içinde
Bir de kapkaranlık gecelerde
Korkularımla baş başa kaldım