Korkuyorum Şiiri - Musa Yaşaroğlu

Korkuyorum hayattan
Gündüzden, geceden belki de
Ya da tüm bilinmezlerden

Aniden kaplıyor yüreğimi
Derinlerden bir korku
Sıktıkça sıkıyor ruhumu
Ezdikçe eziyor bedenimi

Kaçtıkça kaçıyorum kendimden
Sevgiden, ümitten, hasretten
Kim bilir belki de her şeyden

Her sesten saklıyorum sesimi
Her derde yanmıyorum artık
Bilmeden yaşıyorum hayatı
Görmeden geçiyorum zamanı

Bazen amansızca tıkanıyor
Yersizce kesiliyor nefesim
Ateşlerde yanıyor vücudum
Pervasız dalgalar dövüyor
Gönlümün hasret kıyılarını
Ve alıp götürüyor beni benden
Kavuşulmazların yitik sandalı

Korkum hayata yenilmekten
Sahipsizliklere yürümekten
Ve kimsesiz, bir köşe başında
Perişanlıklar içinde
Sessizce tükenmekten