KoRKuyoRUM Şiiri - Ali Cemal Ağırman

Hayatın densizliğinden,
İnsanlığın anlaşılmazlığından, korkuyorum
Dostluğun yok olduğu,
Düşmanlığın tavan yapmasından,
Mert insanlıktan değil, namertten korkuyorum

Hayat kaypak zeminlerde, yalandan, riyadan, zandan
Kinden, kibirden, kumpastan korkuyorum.
Yana, yana, asalet öz, medeniyet, cesaret dürüstlük
Vicdan ahlak, fazilet arıyorum

Doğru söyleyen, dokuz köyden kovuluyor.
Dürüst, namuslu, fazilet sahibi er kişi
Şu kaypak dünyada sevilmiyor
Onuncu köye sığındım,
Lakin lakin yinede, peşim bırakılmıyor

Bu dünya öyle bir dünya ki
Su uyuyor, deniz, derya, Okyanus uyuyor
Ne yazık ki, ne acıdır ki düşman hiç, ama hiç uyumuyor
Kumpas üstüne kumpas kuruyor, kin kusuyor
Öfke kusuyor
Kardeş kardeşin kafasını kesiyor, kanıyla su diye
Oruç açıyor
Ciğerlerini, henüz çarpan kalbini, çiğ, çiğ yiyor

Asalet sahibi, öz sahibi, medeniyet sahibi
Vicdan sahibi, şeref timsali insanlığı
Vahşet acımasızca, gaddarca vuruyor

Allah aşkna, Muhammed aşkına, Kuran aşkına
Ali aşkına, şehit şüheda, erenler aşkına
Müminim, müslümanım diyen,
Başını secdeye koymakla övünen
_________________Müslümanlığa neler oluyor
Neden sesini diyanet, Allah rızası için çıkarmıyor.

________Şair 67______