Korkuyorum Şiiri - Abdullah Yaşar Erdoğan

Yere basmaya, nefes almaya,
Yemek yemeye, sular içmeye,
Yatıp kalkmaya, durup bakmaya
Her şeyden çok korkuyorum...

Bilmeden bir zerreyi incitmekten.
Görmeden bir canlıyı ezmekten.
Bilinçsizce tabiatı bozmaktan,
Her şeyden çok korkuyorum.

Kâinatın sahibini gücendirmekten.
Resûlullah’ı takip edememekten.
Yaratılmanın amacını sezememekten,
Her şeyden çok korkuyorum.

Çayır, çimen, koyun, kuzudan.
Tarla, bahçe, koskoca çölden.
Bir kerpiç, bir tuğla, bir taştan,
Her şeyden çok korkuyorum.

Sonsuz gök yüzünden, semadan.
Kardan, kıştan, selden, rüzgardan.
Boşlukta yüzen bulutlardan,
Her şeyden çok korkuyorum.

Sevgiden, nefretten, kinden.
Zalim, masum, katillerden.
İhtiyar, genç, çocuklardan.
Her şeyden çok korkuyorum.

Korkmadığım tek yer mezar.
Orada zalimlere azap var.
Şerden korkuyorum,
Ölmekten korkmuyorum.
Yaptıklarımın hesabı sorulacak.
Cennetlik, cehennemli ayrılacak.
Korkum üç günlük şu dünyadan,
Âhiret âlemine hepimiz gideceğiz.
Alnım ak çıkmaktır tek dileğim.
O zaman mutlu olacaktır yüreğim.