Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
İşte,bunun için korkuyorum;
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Iste böyle bir sey insanlarin psikolojisi. Gercekten de cok güzel bir tespit .
Bilinçli olmayan insan, ne istediğini bilmediği gibi hiç tatmin olmaz; hep ister…
Dostalar-yarenler, Dervişan Erenler, yukarıda ki, deyimler
ne bir şiirdir, ne bir manidir ve ne de bir aforizmadır...
Sadece yaşamsal devinimde bir bakış ve bir tespittir...
Belli ki sayın seçici kurul bu şiir seçme işini otomatiğe bağlamış ve her sene aynı şiirler kendi kendine otomatikman sayfaya düşüyor. Bu garip uygulamadan memnun olmayan şairler ve şiir münekkitleri sayfaya ondan dolayı pek uğramaz olmuşlar. Koskoca Antolojinin on binlerce şairinden sayfaya on kişi bile uğrayıp değerlendirme yapmıyorsa, bunun başak bir manası olamaz arkadaşlar.
Her şeyin aşırısı zarar.
Özellikle insan sevgisi..
Puslu havaları, yağmurda ıslanmayı, ve rüzgârın yüzümü okşamasını, hiç beşerin sevgisine değişmem..
İnsan içinde bulunduğu koşulları ismen veya şeklen değil, gerçekten seviyorsa dile getirmelidir. Aksi durumda şairi de aynı nedenle sevmesi dayanılmaz olurdu, korkutucu olmasının nedenleri düşünüldüğünde...
Çok güzel bir şiir.
Saygılarımla
Adam haklı...
Şair bey,son satırın altını bizim doldurmamıza
bıraktınız?
Göreceli bir satır olsa gerek...
Güzel, anlamlı ,düşündüren...
Kaleminize sağlık...
Bu şiir W. Shakespeare'in değil ingilizcesini de aratabilirsiniz. Kendisinin böyle bir şiiri yok.
Her şeyin makulü yarar, aşırısı ise zarardır. Bir ilaçta bile dozaj fazla kaçarsa, derde derman olsun diye alınan bir şey derde dönüşür ve onu kullananı ya daha fazla hasta eder ya da öldürür.
Onun içindir ki, yağmurun normali rahmete vesile iken, haddinden fazla yağanı azap ve afete sebep olur.
Güneş misalinde de ölçü aynıdır. Azı karar, çoğu zarardır.
Rüzgar mevzusunun da bunlardan bir farkı yoktur. Zira azı ferahlık verirken, fazlası evlerimizi başlarımıza yıkan bir kasırgaya dönüşür.
Sevmek ve sevilmek konularının bunlardan hiç bir farkı yoktur. Çünkü, bunların da faydalı olanı meşru, vasat, makul, fıtri ve baki olanıdır. Bu hususta kadim ölçüleri tanımamak ve sınırsız bir muhabbetle muhatabına yaklaşmak ve ondan da aynı şekilde davranmasını istemek kesinlikle klinik bir vaka ve şizofrenlik bir hadisedir vesselam.
Bu şiir ile ilgili 74 tane yorum bulunmakta