İnsanlardan korkuyorum,
Arkamdan vuracaklar diye.
Gülmekten korkuyorum,
Ağlatacaklar diye.
Sevmekten korkuyorum,
Terkedecekler diye.
Ve......
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Gülmekten korkuyorum,
Korkularımızın tümü, gülmekten dönüşmüyor mu ağlamaya...
Hep korkular değil mi son otobüs durağı yolculuğun?
Mustafa Yılmaz
Bu korkuların hepsi evham!
İnsanlara güveneceksin:Eşref-i mahlukat.
Güleceksin:Cananın en büyük arzusu.
Seveceksin:İnsanda en kutsal duygu.
Korkulardan arınman dileğiyle.Sevgiler...
İnsanlar vefasızdır can istersen oglun kızın olsun aglamaksa zaten anamızın kucagına verildiğinde göz yaşıyla tanışıyoruz sevmek sevmek sevmek ise valla işte orada duraklarım çünkü geniş bir saha ölüm ise adem oglunun düğünüdür ..........BU MANİDAR ŞİİRİNİZE İNANIN SAYFALAR YETERLİ GELMEZ YORUMLAMAK İÇİN EN İYİSİ BEN ÇALIŞMANIZI KUTLAYIP KALEMİNİZ KAVİ OLSUN DEYİP ÇIKAYIM ....YÜREĞİNİZE ŞÜKRANLARIMLA
Korkmakta haklısın...
İnsanın kendisidir yine insana zarar veren...
Tebrik ve sevgiyle
Yürekten bir şiir.. !
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta