Korkuyorsun Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Işık seni ürpertiyor, siniyorsun.
Aydınlıktan rahatsızsın biliyorsun.
Yaptıkların görülmesin istiyorsun,
İyi de kuzum,
Kimden korkuyorsun?

Aç kalırım endişeni elbette anlarız.
Sefalet zordur sen ye, biz bakarız.
Her işin iyisini mükemmel yaparız.
Heyhat biçaresin,
Her şeyden korkuyorsun.

Seni alır, tahta kurar, iste deriz.
Nasıl kullanırsan işte su, işte deniz.
Tutma, sıkma bizi, belli ki sendeniz.
Fakat sen hala
Gölgenden korkuyorsun.

Dinlemedi diye hemen “vur” olmaz.
Baş kaldırdın “yerinde dur” olmaz.
Kulsun, kuldan kula hüküm kurulmaz.
Sen bir korkaksın!
Korkundan da korkuyorsun…