Korkuyorsun Şiiri - Vayo Kayra

Onca, ’aşk’ cümlelerim döküldü,
dizelerimden şiirlerime.
Anlatmaya çalıştım kendimi, yüreğimin sesini,
masum sevgimi.
Yoruldum susstum!

Suskunluklarım; büyüdü içimde!
Haykırıyorum yine seni, sevgini!
Belki, sağırsın duymuyorsun!
Belki, kulaklarını tıkadın, duymak istemiyorsun.
Ben; senfoniler çalıyorum şiirlerimde,
kendimce...

Belki, duyuyorsun, dilsizsin,
konuşamıyorsun!
Sözsüz, cümlesiz, hamlesiz
sadece dinliyor ve duruyorsun.
Sessiz sessiz !

Belki, içinden konuşuyorsun!
Gizemli olmayı seçiyorsun.
Cesaretsizsin, hala korkuyorsun!...

V.Kayra