Korkuyorsun Şiiri - Tevfik Karınca

her gün azalırken birer birer sesler
farkında değil misin
bitmekte olan bir yaşamın

ayağında prangalar yok
ellerinde kelepçe
sevmemek için
nice uyduruk saçma gerekçe
biliyor musun ?
sen sevmekten korkuyorsun

şu sokaklar şu mahalle
gezebilecekken el ele
sana anlatacak sözüm yok
ne anlatsam nafile
sen sevilmekten korkuyorsun

ışıklar sönüyor birer birer
son kez aydınlık veremeden
vazgeçiyorsun sözümü bile dinlemeden
sen sevmekten de sevilmekten de korkuyorsun