Ellerinde gaz bombaları
Savurup duruyorlar dört bir yana
Kiminin elinde, cop
Kiminin belinde silah
Benim elimde kalem var,
Ümüdin şiirini yazmamdan korkuyorlar.
Yasak üstüne yasaklar, koyarak
Sardırıyorlar gönül dağlarımıza
En aymaz yerinden vuruyorlar düşleri
İnsani değerlere bağlılığımızdan!
Anaların gözünde yaş,
Yüreğindeki ah, dan korkuyorlar
İnsanı insan gibi dinlemekten
Yarına ümit etmekten
Boş tencerede dibi tutmuş yemekten
Çoğalarak sevgi tüten ocaktan,
Gün doğumuna kanayan yürekten!
Tohumdan topraktan korkuyorlar..
Ki onlar ümidin düşmanıdırlar,
Keskin bıçak gibi düşerler acılarımıza,
Savrulan yapraklardan
Saldırdıkları hayattan.
Adam gibi adam olmaktan
Akan sudan Nesimiden korkuyorlar..
Gezideki direnişte
Sıcak bir kuş kanadıyla
gelip konmuş avuçlarının içine kavga
Taksimden serzenişten
Düşlerimi ümitlerle beslemekten
Sivası hatırlamaktan!
16 - 17 haziranı yeniden yaşamaktan korkuyorlar..
Kayıt Tarihi : 13.7.2013 11:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)