Korkuyordum Şiiri - Şeymanur Çalışkan

Ilık bir Haziran esintisiydi...
Seni düşlerime getiren...
Ve bir dalgınlıktı.
Nedenini bilmeden, yalnızca düşündüren...
Oysa bir başkaydı seni severken yaz akşamları...
Bir farklıydı işte.
Birden rüzgarlar eserdi kalbimde.
Üşürdüm...
Bir titremedir sarardı vücudumu...
Annem böyle zamanlarda hep bir hırka bulmanın telaşesi içindeydi.
Lâkin üşüyen bedenim değilde,
Her defasında kalbimdi...
Ama annem bunu hiçbir zaman farkedemedi...
Gözlerim buğulanırdı...
Akşam karanlığında bir sis bulutu seni bana taşırdı...
Evet, biliyordum...
Seni gerçekten seviyordum...
Ama bunu bir türlü kabullendiremedim beynime...
Korkuyordum çünkü...
Kalbimin beynimle olan savaşında galip gelmesinden.
Sana bağlanmaktan...korkuyordum...
Hani Can Yücel bir şiirinde şöyle der:
Bağlanmayacaksın öyle körü körüne.
O olmazsa yaşayamam demeyeceksin.
Yaşarsın çünkü.
Hiçbir zaman onay vermedim şairin bu sözlerine...
Çünkü; o bakmamıştır hiç sevdiğinin gözlerine...
Baksaydı yırtar atardı bu şiiri,
Aklından silemediği yarin gözleri niyetine.
Evet korkuyordum.
Bir daha hiç yaz gelmemesinden...
Seni getiren esintilerin kış mevsiminde de gelmesinden.
Ve annemin hırkalarımı henüz yeni yıkamış,
Ne yazık ki kurutmamış olmasından...
Korkuyordum...
Şimdi bu zamansız esinti, taşısa sana tüm hislerimi...
Ya da boşver, taşımasın daha iyi...