Belki birkaç ay geçti yollarımız ayrıları, zaman o kadar uzun geldiki yokluğunda, geri dönmeyeceğine alışmaya çalışmak, çok yordu varlığımı. Neydi seni bana getiren, beni sana esir veren. Şimdi düşünüyorumda; beraber olduğumuz halde, geldiğin gibi gideceğin korkusuyla yaşamaktansa ‘hiç yaşamamayı tercih ederim.’
26.03.2005 / 09:50 / ümit engin
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta