Kim dost kim düşman bilemedim ki
Ezilen gönlüme çare bulamadım ki
Tersine esiyor ruzgar tersine
Bu yolda mutluluk göremedim ki
Gün geldi dostlarla yabancı oldum
Gün geldi dertlerle arkadaş oldum
Sineye çektim tum kahırları
Gün geldi ağladım gülemez oldum
Korkuya kapılıp doğruda yanılıp
Umut kapılarını yüzüme kapatıp
Bi çareyım ben caresizim ben
Ateşte piştim kül oldum yanıp
Korkutuyorsun terkedilmekle
Korkutuyorsun ümitsizlikle
Savaşta esir düşmüşüm sanki
Korkutuyorsun ölüp gitmekle
Kim dost kim düşman bilemedim ki
Ezilen gönlüme çare bulamadım ki
Tersine esiyor rüzgar tersine
Bu yolda mutluluk göremedim ki
Aşk yolunda huzur bulamadım ki
Kayıt Tarihi : 15.7.2020 18:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Taşdelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/15/korkutuyorsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!