Çok korkuyorum
Son kez göremeden sevdiklerimi
Öpemeden annemin şefkatli elini
Açamadan şu telefon kilidini
Ölürüm diye aklım çıkıyor
İçimdekileri anlatamadan
İfade edemeden kendimi
Diyemeden sevdiğimi
Ve diyecekken belki
Ölürüm diye çıldırıyorum
Çıldırıyorum her temmuzun
13.geceleri
Çıkamaz ya insan bir sabah
Kulaç yetmez ya hani
Boğulur da çıkamaz
Yorulur da savaşmaz ya insan
Kurtulmama kulaç kala
Bırakmaktan korkuyorum
O kadar korkuyorum ki
Pes ettiğimi söylemek
Yorulduğumu hissetmek
İstemiyorum ...
Kayıt Tarihi : 24.2.2020 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir ölüm hikayesi .
TÜM YORUMLAR (1)