Vicdanı kısırlaştırılmış bir insan olmaktansa
Yalnızlığa üflerim sukutu.
Varsın olsun vaveylasında
Huzur bulur düşlerim.
Çalamadığım kapıların kulvarlara açılan terazisinde
Başlarım yeniden hayata...
Her yitirilişte,
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Yureginize saglik saygilarimla
Susmuşsam aşka gönül yorgunluğundan değil
Umut fakirliğindendir
Çalınan her kapıdan hüzün düştü payıma
Bütün aşklar birer avuç çile kattı yanlızlığıma
Körkütük düşlere saldım gönül sandalını yinede..
Tebrikler kalemine Sevgili Berna.
Her kaybedişte,
Kırılan gururu
Toplamaktayım
Dağıldığı köşe başlarından..
Dilerim duygularınız böyle güzel mısraları her zaman kaleminize yazdırır...Saygılar.
Yaşama ve sevgiye prangaları açmak gerek...Sevgi hakedene duyulursa mutluluk verir,aksi...acı ve hüzün.
Kutluyorum...sevgiler.
çok güzeldi.kutluyorum.kaleminize sağlık.
Sakın... O vicdan niye var? 'Kısırlaştırılmak için' değil sanırım... Muhasebe için, arasında yaşadıklarımızla dengeyi kurmak için herhalde...
Vicdan yoksa, gerisi olsa ne yazar? Eylemlerimizden, yaşamın içindeki sorumluluklarımızdan kaçmak neye yarar?
Ama prangalarınızdan kurtulun, eyvallah... Hele 'değmeyen birisine bağlı kalmaktan' kurtulun bence de...
Güzel şiirdi... Kutluyorum Berna Hanım...
Bazen bir şiir okursun başın döner için zıplar şiire doğru ve anlarsın yeniden sevmenin yoksullaştırdığı yürek acısını, düşersin yollara çalı dikenlerinin üstüne basa basa ki aklın kalır şiirin son cümlesinde...
Mustafa Yılmaz
ant+10
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta