Korkuteli'li Sinan Şiiri - Akın Akça

1.

Soracak olursan bana,
Alıp da sen önüne
Koyunları, plaja inmemiştin Sinan.
Ya da indin de
Pek oralı olmadın, inan.
İtfaiyeci stilisti görmüştüm de
(hani şu, itfaiye mazgalındaki
bir arkadaşı da
karalama defterine
şiir notları alan
ve sonuçta,
kendisi,
Cemil ipekçiye iletilen;
şaşırmamıştı hiç de
onu gördüğünde.
aksi bile olmamacasına
bu tavrın,
sadece şaşkındı …
sanki çizmek dışında
bir şey düşünmemekteydi)
Kekeme çobandan ressam,
Çok da beklemezdim
Pes be!
Hocaları Mehmet Emin Erşan,
O da esaslı birisi.

Konuşuyor ‘Sinan’ arkadaşı Süleyman
(Ataölyedeki ressam-adaşı)
Diyor ki “baktım, o kızlar yapmış;
Ben niye yapamayım dedim”.
(Benim de düşler sıyırıyor ki;
‘Ehe, onlar model miydi?
Ama şu manken var ya,
Polismiş İzlanda’da,
Geçimini sağlamak için,
Bir öğrenci, akıllı,
Bak güzellik kraliçesi de seçildi’)
Hoş, Süleyman daha toysun ama;
Belli belirsiz
Bir sanatsal saflık akıyor
Laflarından, yüreğinden -
o dediğin lafta.
Daha, Rembrandt’ı biliyorsun;
Hayatı öğreneceksin.
İkiniz de kabiliyetlisiniz,
Bambaşkasın Sinan;
Sen var ya, harikasın.
Esrarlı bir muamma gibi;
İçimizden biri,
Anlaşılması son derece basit:
(Napolyon gibi biri,
fakat banyolarda
ki ayaz boyları, ıslak,
donlar altı kalışlarda;
boyu
çektikçe, hisleri uzadı)

İnanılacak gibi değil.
İyice tahlil ettim
Sözlerini, gözlerini;
Dediklerini, demediklerini..
Ve geviş evce,
İçinde saklı tutup
Veya dışa saldıklarını;
Nasıl bir çocuk bu?
Frank Sinatra ya da
Klasik Müzik tutkunu
Bir çoban,
Kurar kendini bir saatli
Ve başlar resim yapmaya.
Bu içten gelen ne büyük,
Ya yaptığı resimler,
Değil en fazla yüz elli,
Beş yüz, bir milyar bile
Verilirler kuşkusuz –
şüphesiz para elin kiri.
İlk, baban razı gelmese
De elli milyonu verdi ve
Aldın geldin renk boyalarını
Sevinç ile.
(klasik Müziği;
pop kültürünün önüne getirişi,
sanırım sarf
onun sağduyusal sezilerinin
ve ruhunun bir bilgeliği.
çoban, güderken
gökyüzü enginliğine …
ile yere, toprağa..
İlk hayran kaldı.
o ne renk cümbüşü,
sarı ile karanlığın,
ama el ele valse duruşu –
koyunların arası)
Objektif bakış açısı ise,
İnsanseverliğinin
Bir göstergesi.
Kapamamış kulağını,
Yüreğini dışa, dışa;
Bakıp durmuş hep çıkışlara,
Işığa selam vermiş.
Ne yürekler yetişip gidiyor;
Anadolu’da, Trakya’da (
özl. dünyada insan olmayı
bile
aşmaya nazır;
şapka çıkartılası,
yurdumun
kayda değer
olimpik ya
uzun koşu maratonal -
ki, birdir bir, pentatlon,
Dustin Hoffman,
açığa çıkartılası
- şahsiyetleri …)

Korkuteli’den bir koca Sinan!
Dersin ha, Michelangelo
Olmuş, kuşbakışı, anoloji, Bruno’da;
Kah ersin, Fikret Okyan!
Helal sana koçum Sinan,
Bak bu şiiri yazmak
Nasıl da çok, içimden geldi

2.

Bir de Bünyamin Karataş var.
Hayret, nereden de bulup çıkartırlar?
Hamur bir elinde, diğerinde fırça;
Dolaşır durur:
Varıyor saat 12’de fırıncı,
Atölyesi odasına;
Sonra ailesi gereği
Evine geri dönüyor.
Eşi, çocuğu,
Onla gurur duyuyor.
‘Fırıncı ressam’ olarak
En büyük arzusu anılmak.
12 Eylül’de okulu bırakmak
Zorunda azmettirilmiş.
Hoş, bu kafalar şu an
Da var, başta;
Yani darbeler hemen öncesi
‘Sebep hazırlıyıcıları
Kişiler mantaliteleri’ …
Olacak pes etmemiş,
“Memleketim” sergisi açtı.
Atölyesinde, fonda Çaykovski.

Herkesin içinden bu arzular gelse,
Hiçbir sorun kalmayabilirdi
Dünya’da.
Ama Shakespeare misal
Herkes olsa,
Kim okur olurdu
Tüm yazılanları;
Bulunabilirdi kim,
Tiyatro seyircisi?
Tadını bırakırdı nerede,
Göksel paylaşım?
Kutsal olmalı
Bu yolda ilerlemek.
Bir en anlamlıcasına,
Bir taşla iki kuş:
Hem paylaşım,
Sanat üreterek hem de;
Dibe çökmeksizin,
Amacı kotarmak!

Nasıl es geçilebilirdi; bir
üçlemede çabanın gerçeğe iletilişi *

-
1. bl.
NTV’deki “Bamteli” gezi haber prog. üzerine. Genç ressam Sinan’a atfolunur ve tabi kendini sınırlamayan, yanı sıra ne yaptığını bilen insanlara da atfen
11.12.’05

2. bl. İlk kısım:
NTV’deki “Ve İnsan” prog. Oğuz haksever’in hazırladığı bir haber üzerine yoğunlaşan

• üçlemeden kasıt, “itfaiyeci”, “çoban” ve “fırıncı” çizerler, sanatkarlar. Pop kültürüne inat, natürmort hayattan elma ve armutlrı yontarak, bence, sanat yaratıyorlar.

Parantez içleri, imleçte 3 içeri