Korkusuzum Şiiri - Veysel Sari

Karanlık sarsın dört yanımı,
Yıldızlar sönsün, batsın ay.
Fırtınalar kopsun, yıkılsın dağlar,
Ben yine de korkusuzum.

Yalanlar örsün duvarlarını,
İftiralar karartsa dünyayı.
Dost bildiklerim sırtımı dönse de,
Ben yine de korkusuzum.

Zalimler kursun tuzaklarını,
Cellatlar bilesin kılıçlarını.
Ölüm bile gelse kapıma,
Ben yine de korkusuzum.

Çünkü içimde bir umut var,
Doğruluktan ayrılmayan bir yürek.
Adalet için çarpan bir kalp,
Beni korkusuz yapan.

Korkmuyorum karanlıktan,
Korkmuyorum yalanlardan.
Korkmuyorum ölümden,
Çünkü biliyorum ki,

Doğruluk kazanacak,
Adalet yerini bulacak.
Ve umut hep var olacak,
Ben bu yüzden korkusuzum.