Mahşer kazanının dibi düştü asi umutlarımdan
Ne varsa bana dönen itlerin yalnızlığından,
Korkusuzluğuma bir sığınak yaptılar mahpus damından
duyarsızlığınıza serçe kuşları bile kımıldamadı
uzandım gecenin kıyısına
doğumunu bekledim yıldızların,
karabasanlar döküldü dudaklarımdan,
kuşatma altına alınmış umutlarımdan,
esmer bir gül düştü sabahlarıma,
kılım bile kıpırdamadı,
Dalkavuklar oturdu seyrine mavilerin
Bir kırlangıç daha vuruldu,
Caddelere telaşsız insan portreleri çizdi
Eyri çizgileri ütülenmemiş gün,
Bir aportof koyup özelleştiremedik,
“Düşlere girilmez” deyip üç ünlemle bitiremedik.
Güneş çekiliyor tepelerin ardından
Karanlık ilk adımını atıyor geceye,
Yalınayak koşuyorum pencereye,
Mitolojik çağ dan kalma birileri borazan çalıyor,
Kulağımda küpe
aristokratların gergedan hüznü,
Varoşlarda isyanı demliyor yüreğine
Kirli sakallı, parkalı bir adam
Gözleri çakmak, çakmak,
Umuda yelken açmış vira,vira bismillah
Ne varsa geriye kalan itlerin yalnızlığından,
Korkusuzluğuma sığınak yaptılar mahpus damlarından,
Uzandım gecenin kıyısına
Esmer bir gül düştü sabahlarıma……………….
Kayıt Tarihi : 27.9.2006 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiir yıllar sonra tetiksiz bir silahtır...ve silahtan daha etkilidir...bizim şiirler böyledir...bu sebeble şiir yazıyorum...içimdeki duyguları, kinleri, nefretleri, sevinçleri..sevinçleri vuranları teşhir ediyorum..benim işimm bu....şiir yazmak...keşke vaktim olsa..akşam dan sabaha kadar yazabilsem..vesselam..
O isyanlar, o korkusuzluklar yok artık.
Olmadığı için de devranın legal eşkıyaları istediği atı oynatıyor.
Korkuların kazınması dileklerimle....
TÜM YORUMLAR (2)