kollarımı iki yana açtı
uçsuz bucaksız gök
başımı döndüren mevsim
öper ruhumu
yüreğimi tutuşturur
nisan yağmurları
her yanım titrer
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




:) tebessümle bakıyorum okuduklarımı almadan önce... bahar gibi yaz gibi... sevda üzeri kömürleri yıldızlı idi...
Nisan yağmurları göz yaşına sığınak olmalı. üşüyordu yağmur da vardı. ağlamayacaktı çünkü ıslanmıştı...
aşktan/dı
saygıyla...
Ayşe...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta