Doludan korkusundan, yağmurlara koşuyor.
Beterin beterinden, betere sığınıyor.
Fırtına korkusundan esip gürlüyor bazen.
Ürperten sessizliği ondan bozuyor insan.
Üzmektense, mesela, üzülmeyi yeğliyor.
Bir zalim olmaktansa, mahcup olmak istiyor.
Yüzsüz olmamak için, hiç yüz vermiyor bazen.
Aşkla mesafesini ondan koruyor insan.
Kayıt Tarihi : 27.1.2017 03:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!