Korkusu ömrün Şiiri - Mustafa Aladağ

Tanrıçaya ağıt olsun diye yazılmışsa da,
gönülden dökülen tümceler,
ancak anlaşılırsa bir şey ifade eder

KORKUSU ÖMRÜN

Ve gecenin sarmalayan yalnızlığı,
Kollarına alıyor,
Bir bir bizleri.
Tekrarlamaktadır her gece yaptığını,
Tehlike çanları çalan,
Ukala spikerden kurtarıyor bizi.

Dönen çarklar hatırlatmaktaysa da dünyayı,
Biz çoktan öğütülmüşüz alışkanlıklarla.
Ve bilmem nedendir,
Hayatımızı yönlendiren alışkanlıkları,
Göremeyişimizin sebebi hikmetini.
Yani bilmem anlatabildim mi size
İki kelimelik meramımı.

Ve gene dönen yelkovanlar taşırken suyu değirmenine,
Akrebin,
Olan bize oluyor,
Eksileniyle ömrümüzden.

Hatırlatmaktadır bunları,
Korkusu bugün 26 yaşın.
İzlenince baştan sona filmi,
Tiksindiriyor 365 günü 26’nın
Ve tepeden inmektesin
Farkına varmadan çıktığının,
Kısa sergüzeştiyle mutsuz
Ömrümüzün.

Pek mutlu geçmedi
Geçmiyor günleri ömrümün, ömrümüzün.

Doğubayazıt 15.03.1999