siyah paltosuyla tezat
kar beyaz sakallarına
bezenmiş
zevkle gülümseyen yüzünü
ansızın
minik omuzlarıma abanan
güçlü kollarını anımsıyorum
en fazla...
bir de
yeri göğü delen
çığlıklarımı
altı yaşın
o masum korkusuyla...
bilse başına geleceği
yeltenir miydi yine
karda yuvarlamaya
kartopu oynayan
onca çocuğun
arasından
beni seçer miydi
şimdi ne utanıyorum bilsen
annemin mahcubiyetine sığınan
şakayla karışık mahcubiyetini
anımsadıkça
nur içinde yatasın sen
ah Ali Amca...
Günay Aydın
08.06.2011
Kayıt Tarihi : 17.10.2011 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ali Amca...
Seçip, karların üzerine..."Hadi sen de karış içine çocukların...Beyaz, sensin... Saf, temiz...
Çocukluğun gibi" demek istemiş...
Anılar en fazla bizim günlüğümüzde saklıdır sanırım..
Sermayesi çocuk olunca.....
Bir kez daha tebrikler Öğretmenim....
Tebrik ediyorum değerli öğretmenim
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Ölçüsü sevgi, masumiyet olunca...
Şaşkınlığı kaçınılmaz...
Karda bile.....
Çocukluğumuzun "beyaz günleri" işte..
Hatırlandıkça tekrar yaşanan..
Tebrikler Öğretmenim...
Sevgili dost,
Bu güzel ve anlamlı çalışmanızı severek okudum.
Kutlarım değerli dostumu.....Emeğinize,yüreğinize sağlık...
Güzeldi......Başarınız daim olsun....şiirle kalın...
Saygım emeğinize ve sizedir......
Şiire kısacık bir anı düşüyor. O olayın demek ki bambaşka bir yeri var belleğinde Sayın AYDIN'ın.
Ali Amca şimdi yaşıyor mudur;bilmiyorum.
Ama bir şiirin kısalığıyla karşıt görünürlüğü içinde bir başka görüntüyle buluşturuluyor ;Ali Amca'nın dış portresiyle.
İçinde olduğumuz bu kar dönencesinde kaç tane Ali Amca ilgilendirmiyor ki beni?
Böyleyiz işte.
Bir olay neleri yazdırmaz ki Şair'e?
Hangi mahçubiyetle ,aradan onca yıl geçtikten sora...
Kutluyorum...
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (16)