Dixi et animom levâvi*
güneş hep aynı yerden doğuyor aynı yerde batıyordu
ve aynı desenle boyanmıştı sanki gökyüzünün tavanı
açık havalarda. bulutlar sevilmiyordu genelde, felaket
taşıdıkları için karanlık karınlarında. bu yüzden belki
köylüler umuttan çok bulut görürlerdi rüyalarında ve
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta