Dixi et animom levâvi*
güneş hep aynı yerden doğuyor aynı yerde batıyordu
ve aynı desenle boyanmıştı sanki gökyüzünün tavanı
açık havalarda. bulutlar sevilmiyordu genelde, felaket
taşıdıkları için karanlık karınlarında. bu yüzden belki
köylüler umuttan çok bulut görürlerdi rüyalarında ve
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta