Korkunç Şiiri - Yunus Çimen

Ölçü birimlerinin kudretini aşan bir mesafe bu aramıza yığılan
Coğrafyanın kendisi değil bizi böylesine ayıran
Ya ben kaldım öylece , ya sendin koşturan
İki türlü de korkunç

Toprağımıza manasız bir sesler ormanı kök saldı
Hangi cümleye sevmek diye başlasak, bir yanından yarım kaldı
Buz kesti muhabbet , sanki biri gelip harfleri heceleri çaldı
Ya ben sustum , ya sendin duymayan
İki türlü de korkunç

Aynı pencereden baktık göğe , aynı çiçeğe uzandık
Bazen kırdılar kanatlarımızı , aynı daldaydık
Çocuk olduk aynı sokakta , kırk yıl geçti çocuk kaldık
Tozpembe hayallerde şen şakrak oynadık
Ya ben bozdum oyunu, ya sendin oynamayan
İki türlü de korkunç