Korkumuz Şiiri - Zbigniew Herbert

Gece gömleği giymez
bizim korkumuz
baykuş gözleri yoktur onun
kaldırmaz tabutun kapağını
mumları söndürmez

ölü bir adamın yüzü de yoktur onda

bizim korkumuz
cepte bulunmuş
bir kağıt parçasıdır
“Wojcik’i uyar
Oluga sokğındaki yer tehlikeli”

Korkumuz
yükselmez fırtınanın kanatlarında
kilise kulesinde oturmaz
yere basar ayakları

aceleyle hazırlanmış
bir bohçaya benzer
sıcak tutan giysilerden
erzaktan
ve silahlardan

ölü bir adamın yüzü yoktur onda
ölüler yumuşaktır bize
omzumuzda taşırız onları
battaniye altında uyuturuz
gözlerini kapar
dudaklarını düzeltiriz
kuru bir yer seçer
sonra gömeriz

ne çok derine
nu çok sığa