Haftalar sonra girdim odama.
Yorganım hasret,
Yastığım aşk,
Yastigim özlem kokuyordu.
Uyuyamadım.
Gözümü yummadım.
Zaten sen gideli,
ne zaman uyuyabildim ki?
Gözümde bir gram uyku kalmadı,
ÇÜNKÜ;
Korkuyorum.
Korkuyorum ruhun yanımdan gider diye.
Camları açmıyorum,
Odamdaki kokun uçacak diye.
Korkuyorum çünkü.
Sensizlikten korkuyorum.
Nefes bile alıp vermek zor geliyor.
Korkuyorum; nefesim karışacak diye.
Ah insanlığı yaratan Rabbim,
Mecburmuyum bu korkularla yaşamaya?
Ama bu korkular bile
tatlı geliyor.
Çünkü içinde sen varsın.
Benim için “ölümsüz” olan SEN varsin.
…
Sezen AkolukKayıt Tarihi : 31.1.2006 21:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!