Korkum Şiiri - Ethem Turan

Bir ölüm korkuturdu beni
Sevdiklerimi bensiz bırakmak
Yok olup güzellikleri bırakıp gitmek
Yaşama istemeden veda etmek korkuturdu

Düşlere dalıp bensiz yaşamı düşünürdüm
Geride kalanların neler yapacağını
Ve seni düşünürdüm
Karanlık gecelerde kimi düşleyeceğini
Düşünür ve kırılırdım
Bir ölüm korkutur zannederdim
Oysa seni ellere bırakmanın
Yalnız başına koymanın korkusunu da yaşarmışım

Seni bir gün daha yaşayabilmek için
Yaşama daha sıkı sarılmaya başladım
Daha çok düşlerime konuk eder oldum
Ölümün korkusunu yenemesem de
Seni düşünüp teselli buldum.

Bir ölüm korkutur zannederdim
Oysa kaybolup gitmek değilmiş korkum
Seni yalnız koymakmış meğer
Sarılırken sıkıca,ellerini bırakmak
Gözlerinin rengini unutmakmış

Sensizliği düşünmek
Meğerse ne büyük korkuymuş
Gecenin en derin karanlığı
Acının en kötüsüymüş
Ölüm korkusu gibi titretip
Lavın ateşi gibi yakıcıymış
Anlayacağın