Korkum Şiiri - Hacer Öngör

Korkum rüzgardan değil,
Bırak garibi essin.
Korkum, mavi gözlerini son bir kez görememekten.

Aslında başka şeylerde var beni korkutan.
Uğultulu esen rüzgar,
Kesilen ışıklar,
Bir de uluyan köpekler korkutuyor beni.

Ya geçen arabalara ne demeli,
Ya yarınki kimya sınavı,
Bir de bunlar yetmez gibi yalnızım.
Ve durmadan saniye saniye ilerleyen saat sesleri
İşte korkumun son sebebi.

Korkum bahane,
Benim korkum içimde.
Benim korkum sevgimde.
Benim korkum gelecekte.

Aslında benim korkularım var.
Bir korku da neymiş, bin korkunun yanında
Seninle savaşıp yenemezsem korkusu,
Kendimle barışıp gülemezsem korkusu,
Ölümü unutup geçemezsem korkusu,
Seni yüreğimden silemezsem korkusu kaplıyor
Başımdan bastığım toprağa kadar.

19.01.2000