mutluluk ki
kalbinden doğan ne güzel bir güneşti
batmaya doğru yürürken
içim ürperirdi
vazgeçerdim her şeyden
ışığını yitirmiş denizler gibi
yok olurdu maviliklerim
ve solardı gülücüklerim
eyvah, geceye dönerdi gözlerim
bir ruh çağırma ayini yaparcasına
imkansızı beklerdim saatlerce
korkardım, sen varken bile
bir türlü durmayan şu zaman
iğri iğri akardı içimde
ateşten bir deniz çoğalırdı gönlümde
rüzgarı yokluğun olurdu
çağlardım her yanı istila edercesine
mutluluk ki
kalbinden doğan ne güzel bir güneşti
batmaya doğru yürürken
içim ürperirdi...
13.12.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 31.12.2011 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/31/korkuludur-mutluluk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!