Korkulu rüyanın Şiiri - Bedrettin Keleşt ...

Kıyası var mı?
Bu korkulu rüyanın
Tabirini sorsalar;
‘Diyeti..’ ölüm orucu! .

Böcekler üşüşür,
Cansız yatan tenlerine
Ki, kıymık kıymık
Doğrasınlar mahşerin
Kıyametini! .

“Nasıl yaşarsanız, öyle haşrolursunuz”
Yaşamak bir kabus gibi
Nasıl varır elleri,
Hele dilleri nasıl çözülür?

Temmuz sıcağında,
‘Örtün üstümüzü..’
Üşüyoruz! .
Batan gemide,
Önce dalgalar kamçılıyor,
Bıçak gibi kesiyor vücudumuzu,
Ölüm orucu! .

Akıl zırhını çıkarmış
Hele nefsim beni nasıl yıkarmış?
Cinnet bu! .
Nasıl uzansın nimete?
Elleri körkütük
Akıl boşalmış,
Beyin kusmuğu,
Zehir gibi içirmiş
Hücrelere! .

Hücreler göz göz
Kan çanağında! .
Vicdanıyla darağacında,
Katilim, ‘ben..’ diyor
Benliğimin katili!
Mazlumu değil,
Mahkumu bedelin

(26.07.1996/ Elazığ)