Gün olur kurur ağaçlar.
Çınarı garip bir görüntü alır.
Kırılır dallar, sararır yapraklar, düşer.
Bir, rüzgara kapılır gider.
Geride; bir kötü ağaç, bir ben kalırım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
