İnan, diyorsun
yarana merhemim
korku karanfilleri
açıyor yüreğimde
ve bir ışık haresi
iniyor gözlerinden, gözlerime.
bekle diyorsun,
beklerim…
umudun dikensiz güllerini
getirebilir misin…
gözlerimde kuruyan
yaş olur musun..?
yoksa sadece imge mi
olursun benim için
ya da ben miyim
imge senin için
sırat köprüsündeyim
altta cehennem
düştüm düşeceğim
ip cambazı değilim ben
tut ellerimden...
sar sarmala
okşa saçlarımı
kan sızan yüreğime
bas ellerini
öyle ihtiyacım var ki sana …
korkuyorum....
alışmışım yokluğa, yoksunluğa
ya diğerleri gibi gidersen
günün birinde
gönlümden....
Kayıt Tarihi : 11.5.2006 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Hatun Tok](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/11/korkularim-kaniyor.jpg)
yarana merhemim
korku karanfilleri
açıyor yüreğimde
ve bir ışık haresi
iniyor gözlerinden, gözlerime.
Hep öyledir önceleri... ışık olurlar gözlere... ya sonra... işte o sonrası korkutur insanı... korkmakta gerekir... Çünkü aşkta yarınlar hep ayrılığa gebedir... acılara ve mutsuzluğa...
Karamsar yazdım yine... Ne yapim... Aşk denilince aklıma karamsarlık düşüyor:))
Korkusuzca sevgiyi yaşamalar dileğimle
Güzel şiiri yazan yüreğiniz kutluyorum.
Sevgimle
TÜM YORUMLAR (12)