korkuyorum
korktukça daha da zorlanıyor bedenim
etim ayrılmak istemiyor kemikten
tanrım
şakaklarımdan akıyor dertlerim
tanrım
şakaların güldürmedi beni derinimden
vazgeçtikçe başa dönmekteyim
ve içeride bir yerde biliyorum kaçanları
gülümseyen küçük çocukları
ben biliyorum
neşe saçmak zorunda bırakılanları
tanrım
deva mı bu bana
kaybettikçe daha da sevdiğim
veba mıyım bu hayata
kurtulmak isterken zehirlendiğim
bağırırcasına sessizliğe gömüldü her şey
ve çığlıklarım duyuldu mahallemde
bazıları sadece ister olması gerekenleri
bazıları savaşır yaşamak için bir geceyi.
Kayıt Tarihi : 22.6.2023 05:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)