Korkularım Şiiri - Ersin Altun

hayal idim, düş idim
süzüle süzüle bir kayıp kente geldim
içimde tarihin yazamadığı destanlar
hatırladığım tek şey kırık dökük anılar
köstekli saat gibiyim,
zamanım çoktan geçmişte
hatıra niyetine bekletiliyorum öylesine.

içimde tarifi imkansız uzayıp giden yollar
vedalarım hep zamansızdı,
avuçlarımın içinde kayıptı zamanlar
yürek yaram hep amansızdı.

ne efsane olabildim, ne de destan
umudum kesildi yarından, dosttan
saat gecenin son demleri
özlem dolu yüreğim, yol bekler gözlerim.

gül olsam konsam toprağın bağrına
yeşerir miyim, fidan verir miyim
ne acayip bir insanım değil mi
ben eskiden böyle miydim dost
kimsenin göremediği güneşler görürdüm
en soğuk kışta bile.

ayrılıkların efendisi gibiyim
yüreğimden kopan kopana
ne bir hayalim, ne bir düşüm
sözlerim titrek, cümlelerim yarım
korkularım ayrılık değil, yok olan insanlığa ağlarım.