Korkularımız vardır,çocukluğumuzdan beri gelen...
Zaman zaman kabus olur çöker üstümüze...
Oysaki,küçülür zanneder korkuları insan büyüdükçe...
Aksine...
Birgün ansızın çalar kapıyı...
Dinlemez hem de ne bayram ne de seyran...
Alıp götürmektir tek amacı yıllardır içinde dağ gibi büyüttüğün korkularını...
Korkular mı?
Sevdiğini kaybetmektir aslında...
Kaybedilen yar olur bazen...
Bazen Ana...
Bazen de...
Evin direği,
BABA! ! !
Zile 26.12.2012
Ali Orhan GünaydınKayıt Tarihi : 26.12.2012 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Anlatmaya gerek var mı?
TÜM YORUMLAR (1)