Biten sendeki ümitler di
Başlayan senin geçmişinin korkularıydı
Bilinmeyene doğru giden bendim sadece
Mesele bu değil di
Kaybolan yalnızlık gibi tarifsizlik vardı hayatında
Anlamsız kalan o kadar şey vardı ki
İşte bunlarda korkuların
Belki de tatmaya korktuğun
Onca geçmişinden sonrasını kaldıramayışındı
Sendeki beslenen benli korkulardı
Sendeki her yanındaki bakılan bakışlardaki akıldı
Alınması gereken tatması istenen bilinmezlikti
Yine ben yenik düştüm yine ben ah dedim
Yine yalnızlık kaldı korktuğum yalnızlıkla yüzleşmek
Ben yine bir başıma aldığım nefesim gibi
İçtiğim su susuz kaldım
Sana doymak istediğim sendeki berraklığa
Sendeki saflığa eksik kaldım…
Kayıt Tarihi : 18.10.2007 19:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!