Mabedi yıkılanlar, inançlarıyla yalnız ve çaresiz,
Sığınmalarına, yıldırımlar düştüğünde bitap,
Korku yollarını tükettiklerinde, ıslık çalmazlar,
Kulaklarını tıkayıp, bağırarak türkü söylemezler..
Ne inançlarım var, ne sığınmalarım artık,
Korku yollarınıda tükettim, ıslıkta çalmıyorum,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta