Mabedi yıkılanlar, inançlarıyla yalnız ve çaresiz,
Sığınmalarına, yıldırımlar düştüğünde bitap,
Korku yollarını tükettiklerinde, ıslık çalmazlar,
Kulaklarını tıkayıp, bağırarak türkü söylemezler..
Ne inançlarım var, ne sığınmalarım artık,
Korku yollarınıda tükettim, ıslıkta çalmıyorum,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
