Birbirimize uzanıpta hiçbirşey beklemeyiz çoğu zaman
Dokunsakta dokunmasakta farketmez bedenlerimize
Bir yanardağ tepesinde kor ateş var gibi yanan
Ordan alınmış kömürler ve atılmış yüreğimize
Korktuklarını yaşarsın ne kadar güçlü olursan ol
Bitmezki sonunu bilmeden çıktığın o uzun yol
Kendi seçtiğini sandığın hayatlarda yaşarsın
Cesaretin fayda etmez yaşadıkça sende korkarsın
Bilinmezlikten gelip meçhule açılan kapı
Bir sonu olmasada adım adım geçeceksin
Ekvatordan alıp çizdiğimiz o çapı
Dişinle tırnağınla parça parça edeceksin
Fazlasısın sen gördüğünden bildiğinden
Daha yukardasın işte düşünüpte sandığından
Uydurupta inanıp yalanalarına kandığından
Çıkar sende gerçeğini sakladığın sandığından
Arınacaksın zamanla üzümden şeker gibi
Alkol kalacak elinde derdine deva gibi
Neysen osun değişmez fani bedenin gibi
Açtıkça için görünecek aynı dışın gibi
Kayıt Tarihi : 29.1.2011 12:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!