Korkular ve Günahlar

Sanki günahlarımı haykırıyor martılar
Aralık duran penceremin pervazında
Kuşkonmazın karşısında , nazire yaparcasına
Ağızlarına geleni söylemekten de çekinmiyorlar .

Yüzüm yok onlara bakmaya
Belki anlarlar diye susuyorum .
İçime oturmuş habis kötülüğün
Dışa vurmasından da ölesiye korkuyorum .

Ayıplanmak umurumda bile değil .
Ben, kendisiyle barışık biriyim .
Yılların ve yolların yorgunluğundan
Kendime bile küsmekten korkuyorum .